(państwo lub armia)

См. также в других словарях:

• zbrojny — zbrojnyni 1. «zaopatrzony w broń, w sprzęt wojskowy; uzbrojony; dawniej też: okryty zbroją» Zbrojna grupa. Zbrojne zastępy. Zbrojna drużyna rycerska. Rycerze zbrojni w miecze. ∆ Siły zbrojne «organizacja militarna oparta na powszechnym obowiązku… …   Słownik języka polskiego

• przeciwnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. przeciwnikicy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba, która występuje przeciw komuś lub czemuś, przeciwstawia się komuś lub czemuś; próbuje coś zwalczyć : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przeciwnik — m III, DB. a, N. przeciwnikkiem; lm M. przeciwnikicy, DB. ów 1. «ten, kto walczy, bije się z kimś; państwo, armia itp. będąca w stanie wojny z kimś; wróg, nieprzyjaciel» Przełamać linię obrony przeciwnika. 2. «ten, kto występuje przeciw komuś lub …   Słownik języka polskiego

• słaby — słabybi, słabybszy 1. «odznaczający się niewielką siłą fizyczną, nie mający silnej budowy; wątły, chorowity, bezsilny» Być słabego zdrowia. Mieć słabe ręce, słabe płuca. Był słaby po chorobie. Był za słaby do pracy fizycznej. ◊ Słaba płeć… …   Słownik języka polskiego